Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από τον θάνατο του Κώστα Καζάκου, ενός εκ των σπουδαιότερων Ελλήνων ηθοποιών.
Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας στις 29 Μαΐου 1935 και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης το 1957. Ενώ ήταν ακόμη μαθητής στη δραματική σχολή, συνεργάστηκε πολλές φορές με τον Κάρολο Κουν σε γνωστές παραστάσεις, όπως «Ο κύκλος με την κιμωλία» του Brecht, «Πλούτος» του Αριστοφάνη και «Η αυλή των Θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, οι οποίες παρουσιάστηκαν στο ιστορικό Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης. Αργότερα, έγινε και ο ίδιος δάσκαλος στη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης, όπως επίσης και στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Πράξη Επτά και καλλιτεχνικός διευθυντής για μερικά χρόνια στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Εργάστηκε για πολλά χρόνια στον χώρο του θεάτρου, ενώ συμμετείχε σε τουλάχιστον 40 κινηματογραφικές ταινίες. Ο πρώτος κινηματογραφικός του ρόλος ήταν το 1956 στην ταινία «Η Αρπαγή της Περσεφόνης», ενώ ακόμα σπούδαζε. Η ταινία όμως που σημάδεψε τόσο τον ελληνικό κινηματογράφο όσο και τη δική του ζωή, ήταν το «Κοντσέρτο για πολυβόλα» του 1967, καθώς συμπρωταγωνίστησε με την Τζένη Καρέζη, την οποία παντρεύτηκε το 1968 και απέκτησαν μαζί έναν γιο. Ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη πρωταγωνίστησαν μαζί σε πολλές ταινίες της εποχής, όπως «Αγάπη και αίμα» (1968), «Μια γυναίκα στην αντίσταση» (1970) και «Ερωτική συμφωνία» (1972).
Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα, όπως η Μαίρη Χρονοπούλου στην ταινία «Η λεωφόρος του μίσους» (1968), η Μάρθα Καραγιάννη στο έργο «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα» (1969) και η Ειρήνη Παπά στην «Ιφιγένεια» το 1977, μια ταινία η οποία είχε προταθεί και για Όσκαρ.
Ο Καζάκος στην καριέρα του έλαβε ποικίλα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Συγκεκριμένα, το 1967, τιμήθηκε με τον «Χρυσό Απόλλωνα», το 1973 κέρδισε το Α’ Χρυσό Βραβείο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την αρτιότερη παραγωγή, της μεταφοράς της «Λυσιστράτης», όπως επίσης τιμήθηκε και με το Βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων και Κριτικών για τη συνολική του προσφορά. Ο Καζάκος μπορεί να διακρίθηκε για το ταλέντο του και το καλλιτεχνικό του πνεύμα, αλλά αγαπήθηκε ακόμα περισσότερο για το ήθος του.
Εκτός από ηθοποιός και σκηνοθέτης, ήταν ενεργός και στον χώρο της πολιτικής, καθώς στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007 και του Οκτωβρίου του 2009 εκλέχτηκε βουλευτής με το ΚΚΕ.
Τα τελευταία 28 χρόνια της ζωής του τα πέρασε με τη Τζέννη Κόλλια, με την οποία απέκτησαν 3 παιδιά. Στις 13 Σεπτεμβρίου 2022 άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός σε ηλικία 87 ετών, δωρίζοντας μετά θάνατον το σώμα του στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, μια πράξη η οποία έγινε παράδειγμα και έφερε αυξήσεις στις δωρεές σώματος.
Η δυναμική του προσωπικότητα, οι ρόλοι του και το μοναδικό ηχόχρωμα της φωνής του θα παραμείνουν για πάντα ανεξίτηλα.
