Μπορεί να μην υπήρξα μια από τις μεγαλύτερες fan του Τετραγώνου (αντιθέτως, «λογομάχησα» με πολλούς φίλους για το πόσο ελιτίστικη μου φάνηκε η σημειολογία του σεναρίου), παρ’ όλα αυτά το Τρίγωνο της Θλίψης με αποζημίωσε στα περισσότερα, αν όχι σε όλα του, τα σημεία. Μία ταινία που τη βλέπεις μονορούφι, απολαμβάνοντας το κλασικό, αποσπασματικό στυλ του σκηνοθέτη Ρούμπεν Έστλουντ. Μία το λιγότερο εύστοχη κοινωνική σάτιρα που αγγίζει θέματα τάξης και φύλου με μια άκρως σύγχρονη προσέγγιση, «κλείνοντας» εύστοχα το μάτι στον Εξολοθρευτή Άγγελο του σπουδαίου Λουίς Μπουνιουέλ.
Η υπόθεση; Ένα ζευγάρι super models (και influencers) κερδίζουν δύο θέσεις σε μια υπερπολυτελή κρουαζιέρα, ανάμεσα σε μια ετερόκλητη ομάδα εκατομμυριούχων. Τα ευτράπελα διαδέχονται το ένα το άλλο, με τους «μπουρζουά» καλεσμένους και το προσωπικό της θαλαμηγού να εμπλέκονται σε μια περιπέτεια πειρατείας και μετέπειτα ναυαγίου υπεράνω φαντασίας.
1. Εξαιρετική ερμηνεία του αγαπημένου Γούντι Χάρλεσον (True Detective, Hunger Games, Three Billboards Outside Ebbing, Missouri) που υποδύεται τον μέθυσο καπετάνιο που πασχίζει να διατηρήσει ψηλά το ηθικό της σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής του ιδεολογίας, προσπαθώντας να «επιπλεύσει» εν μέσω ενός καπιταλιστικού «τσουνάμι», όπως είναι αυτό του παραλόγου της ύπαρξης μέσα σε ένα γιοτ πολυεκατομμυριούχων. Υπέροχη προσθήκη: ο αντιστοίχως μέθυσος, σοβιετικός καπιταλιστής συνομιλητής του.
2. Το πολυποίκιλο soundtrack: από τη M.I.A. στους Refused και από την κλασική μουσική κατά τη διάρκεια του δείπνου, στα dance διαλείμματα, μπορώ να πω πως η ταινία με έκανε να shazαμάρω και να επανέλθω σε αυτά τα κομμάτια και τις επόμενες μέρες.
3. Η Χιλιαδού… με άλλο μάτι. Αν και εμείς που έχουμε επισκεφθεί την πιο γνωστή, ίσως, παραλία της Εύβοιας τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι αδύνατον να τη φανταστούμε ως ένα ξερονήσι – ορμητήριο ναυαγών, το σίγουρο είναι ότι θα απολαύσουμε για λίγο αυτό το «όνειρο» και θα ξεκουράσουμε τη ματιά μας με τη βοήθεια των κολακευτικών πλάνων του Τριγώνου της Θλίψης. Να σημειώσουμε εδώ ότι σίγουρα ζηλεύουμε που δε βρεθήκαμε κι εμείς εκεί στην πρεμιέρα της ταινίας.
4. Η ξεκαρδιστική σκηνή της βύθισης του πολυτελούς σκάφους, το «χορευτικό» μοντάζ και οι γκροτέσκο αποτυπώσεις που παραδίδονται στον θεατή παιχνιδιάρικα – αλλά όχι κεκαλυμμένα – αποτελεί ένα από τα hero σημεία της προβολής, που σίγουρα θα αποτελέσουν θέμα συζήτησης στα πηγαδάκια κατά την έξοδο από την αίθουσα. Έτσι κι αλλιώς, συνολικά η ταινία αυτό τον σκοπό έχει, να διασκεδάσει το κοινό της με το ανατρεπτικό της χιούμορ και τις αλλεπάλληλες αμηχανίες της. Και νομίζουμε ότι τα καταφέρνει επάξια.
Must see, σπεύσατε!
